https://www.youtube.com/watch?v=iV5VKdcQOJE

Wracam do 505

Czy to 7-godzinny lot czy 45-minutowa przejażdżka

W mojej wyobraźni czekasz leżąc na boku

Z dłońmi pomiędzy udami

Ale rozpadam się kompletnie, kiedy płaczesz

Wygląda na to, że kolejny raz musiałaś przywitać mnie pożegnaniem

Zawsze jestem o krok od zepsucia niespodzianki

Zdjęcia moich dłoni z Twoich oczu zbyt wcześnie


Tak. Piosenka o życiu w trasie. Mój niegdyś niedościgniony cel. Marzenie wolności artystycznej i możliwości samorealizacji.
Coś, co mogło niegdyś pozwolić mi uciec od tak wielu spraw, tak wielu niepożądanych rzeczy i uczuć. 
Teraz, kiedy sprawy nabierają kompletnie innego obrotu, moje marzenie zaczyna być moim prześladowcą każdego wieczoru. 
Nie wiem, czy jestem stworzony do tak wielkich rzeczy.
Nie wiem, czy potrafię radzić sobie z rozłąkami.
Nie mam pojęcia, czy tak na prawdę nie przesadzam i to wcale nie jest takie trudne.
Rozdmuchuję temat jak kobieta przed wielkim balem, mająca tysiąc sukienek, nadal uparcie mówiąc, że nie ma w co się ubrać.
To takie głupie. 
Mam tak wiele. Mam wsparcie, którego zawsze potrzebowałem.
Zrozumienie i przede wszystkim ogromny kop w plecy, aby robić co się kocha,
by następnie wrócić i żyć tak jak wcześniej, przy kimś, dla kogoś, dla siebie. 
A ja mając to teraz, mam wątpliwości czy jestem tego wart. Czy to na pewno były dobre decyzje.
Haha, jestem zabawny, co? Rzuciłem studia na rzecz bycia artystą w teatrach międzynarodowych, na całym świecie,
a ja siedzę i myślę, czy zrobiłem dobrze. Czy też może źle. Czy będąc tam przez dwa tygodnie pewnego miesiąca nic mnie nie ominie tutaj?
Takie pieprzenie Damian, zawsze coś może Ciebie ominąć. Przecież się nie rozdwoisz. Będąc tutaj, 70km od Ciebie możę dziać się tak wiele.
No, właśnie. Więc może wypadałoby wyluzować te myśli. 
Tak, wyluzuj te myśli "koleś". Tak wiele się zmienia
Tyle może się jeszcze zdarzyć w najbliżśzym czasie. Tak wielu rzeczy już nie odpuścisz i nie wypuścisz z rąk.
. Jesteś szczęśliwym facetem, który musi robić robotę. Więc do dzieła! :)