pragnę aparatu!

nie mam zdjęć. aktualnych. bo stare mam zajebiste.

takie to moje życie.
totalny burdel w pokoju, który jest odnośnikiem do chyba każdego aspektu mojego żywota.
walająca się pusta butelka po komandosie i karton po mleku. plus mnóstwo walającej się biżuterii i poranki połączone z pytaniem gdzie ja znajdę jakieś czyste majciochy. tak, tak, moja szafa to ogółem rzecz biorąc cały mój pokoj.
wszechobecne kserówki i nieodłączny element pokoju-niezawieszona tablica korkowa pełna zdjęć.
nie dość, że przydałaby się zawieszona to myślę też, że mogłaby być większa.

nie ogarniam ludzi dla których naturalne sytuacje życiowe, bądź stosunki międzyludzkie są niewykonalne bo coś może "brzydko/źle wyglądać".
notoryczny brak umiejętności bycia sobą.

wpis zakończony melodramatycznie. a co. na fejsie się uzewnętrzniać nie będę

P.S. I'm still not over you