Podstawy prawne i organizacyjne ochrony środowiska Bałtyku
Konwencje globalne
Konwencja "O prawie morza" (UNCLOS) (1982) nadaje suwerenne prawa w dziedzinie eksploatacji zasobów w wyłącznej strefie ekonomicznej oraz zobowiązuje państwa nadbrzeżne do ochrony środowiska przez zapobieganie zanieczyszczeniom ze źródeł lądowych
Konwencja "O zapobieganiu zanieczyszczeniom morza przez statki wszystkich typów i platformy wiertnicze" (MARPOL 73/78) (1973) - określa zasady przewozu i usuwania ze statków i platform wiertniczych ładunków niebezpiecznych
Konwencje regionalne (bałtyckie)
Konwencja O ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego tzw. Konwencja Helsińska (1992) określa zasady współpracy wszystkich państw nadbałtyckich w zakresie ochrony Bałtyku. Organem wykonawczym jest Komisja Helsińska (HELKOM), która zbiera informacje o stanie środowiska Morza Bałtyckiego i ładunkach zrzucanych do niego zanieczyszczeń. Dane analizowane są przez grupy ekspertów i na tej podstawie opracowywane są zlecenia skierowane do Państw sygnatariuszy, zobowiązujące do ograniczenia ilości zanieczyszczeń oraz prowadzenia określonych działań na rzecz ochrony przyrody.
Konwencja "O rybołówstwie i ochronie żywych zasobów w Morzu Bałtyckim i Bełtach" tzw. Konwencja Gdańska (1973) określa zasady współpracy pomiędzy państwami nadbałtyckimi w zakresie ochrony i zwiększania stanu żywych zasobów Morza Bałtyckiego i cieśnin duńskich. Organem wykonawczym jest Międzynarodowa Komisja Rybołówstwa Morza Bałtyckiego (IBSFC)>
Organizacje wspierające działania na rzecz ochrony Bałtyku
Organizacje pozarządowe
Światowa Fundacja Ochrony Przyrody Word Wilde Fund for Nature (WWF)