Jeden raz

Już świta,
To kolejny koniec, nowego dnia początek
Jeszcze tylko jeden,
Proszę, tylko raz jeszcze pocałunek złożę
Na Twych purpurowych ustach,
By zapamiętać Twój smak,
I jeszcze tylko raz,
Przytulić Cię chcę do siebie.
Twej aksamitnej skóry dotyk utrwalić.
Chciałbym raz jeszcze,
Aby Twych włosów zapach,
Jak powietrza po burzy,
Mnie oszołomił.
A przy pożegnaniu
Patrzeć będę w Twe Oczy cudowne,
Jak w dwie gwiazdy.
A ty mówić będziesz do mnie,
Swym głosem,
Którego każdy słowik Ci zazdrości.
Bo chcę Cię kochać, jakby jutro miało nie nadejść.
I chcę pamiętać każdy Twój szczegół, gdybysśmy się więcej nie zobaczyli.


            Więzień Rzeczywistości


Rzeczywistość mnie więzi.
Dzień straż pełni przy mej celi.
Wyjść nie pozwala, umysł o głodzie trzyma.
Lecz po zmroku przychodzi Noc.
Wynosi mnie z mojego więzienia na skrzydłach atramentowych,
Potem bierze czule za rękę i prowadzi.
Prowadzi przez świat dotąd nieznany.
Tego świata nikt nie będzie oglądał.
Jest mój!
Tylko dla mnie i dla Niej-Nocy.
Lecz kiedy pokaże mi Ona ledwie skrawek,
Tej pięknej przestrzeni,
Świt mnie znajduje,
Ten Dnia pomiot
I wtrąca z powrotem do celi,
I czekam w niej zmierzchu,
A potem wszystko się powtarza.

Zeby nie bylo watpliwosci oba napisalem sam i do tego wlasnym dlugopisem;p