Nigdy nie wiesz kiedy życie da Ci po dupie. Czasu nie cofniesz. Możesz jedynie brać pełną odpowiedzalność za swoje czyny. A najgorzej jest przyznac sie do błędów. Ja na swoim koncie mam tyle błędów że nie jestem w stanie wymienić ich jednej nocy. Zawsze chciałam być idealna, być przykładem. Jednak nikt nie jest bez skazy.

A ja akurat nie mam wyboru musze dawać przykład jednej małej osóbce bo tak na prawde mamy tylko siebie. Dlaczego płacze? Nie wiem, może dlatego że czasem jest mi ciężko być matka a jeszcze w głebi duszy głupią nastolatką, która musi wyjść zatopić smutki w alkoholu i zapomniec ma chwile. Wiem ranie czasem najbliższych niecelowo, ale czy raniona osoba bedzie w stanie to ocenić? Może dlatego ze boje sie straty. I w chuj sie staram za każdym razem. Może za dużo chce wziąć na siebie.

Czasem musze wybuchnąć i pokazać moją najgorsza strone. Nie da sie nad tym zapanować, każdy ma kurwa wady i słabości. Nie można wiecznie udawac. 

ps: mam kaca