wysokie łóżko ,biała pościel i brudnawe ściany . . .

w kącie na małym ekraniku wyświetlany na zmianę Kubuś Puchatek i Scooby Doo

lekkie kucie w klatce piersiowej, chce się usnąć

nie potrafisz za bardzo sie ruszyć - każdy najmniejszy ruch to udręka

z ręki po wizycie ocieka zółta maź

po oczach zasówają łzy bólu

całą swoją siłą odwracasz sie na bok ,by nikt nie patrzył

ale uciekasz również od siebie

wtulasz się w misia

czujesz jak płyn kroplówki przeciska sie do twojej ręki ,uderzanie kropel o dno

i jeszcze ta maszyna ,  _/\_/\_/\_______/\_

masz dość siebie , dość ludzi...

czujesz że nie chcesz nic , tylko żyć.

nikt tak naprawde nie wie.

i zaczynasz rozmyślać ,po 3 dniach wstajesz z wózka

i jesteś szczęśliwy...

bo możesz.

i potrafisz ! (;

ale wróciłam, nie chce tam wracać.

U ś k a .

by my photografi

[ Iras ]

z wiosny jeszcze.