Rozdział 6.

 na zdjęciu lusiaczekx3

Rozdział 6
   Dotarliśmy do Lake Parku.

   Podeszliśmy nad wodę. Widok był przepiękny. Siedzieliśmy na brzegu jeziora patrząc na łabędzie.
 - Pięknie tu, co nie? - Spytałam .
 - Tak, przepięknie.
 - Idziemy jeździć na desce czy jeszcze posiedzimy albo pospacerujemy?
 - Możemy pojeździć.
   Weszliśmy na ścieżkę wzdłuż jeziora. Spojrzałam w dal i zamyśliłam się na chwilę. Myślałam o tym, czy on naprawdę nie umie jeździć na deskorolce, czy tylko chciał zobaczyć, jak mi to wychodzi.
Położyłam deskę na ziemi. Christian zrobił to samo.
 - Połóż nogę na desce. - Zrobił to. - Nie tą nogę, tylko tamtą.  - Wskazałam na prawą nogę.
 - Oczywiście.
 - Teraz tą lewą nogą się odepchnij. - Zrobił to, o co go prosiłam.
 - I jak mi to wychodzi?
 - Całkiem nieźle. Teraz spróbuj dojechać do tamtego drzewa. - Wskazałam dłonią duże i szerokie drzewo o pięknych, zielonych listkach.
   Christian bardzo długo jechał. Nie podejrzewałam, że wyjdzie mu to tak doskonale.
 - I jak? - Spytał.
 - Wychodzi ci to całkiem nieźle.
 - Ej, może to tak głupio pytać, ale ja nawet nie wiem jak masz na imię.
 - No tak, znamy się już jeden dzień i świetnie się dogadujemy, a ja nawet ci się jeszcze nie przedstawiłam. Nazywam się Alexa McKenly.
 - Ładne imię, Alexo. - Uśmiechnął się tak ślicznie, że musiałam się odwrócić, aby nie zauważył mojego wyrazu twarzy. - Ścigamy się do tamtego drzewa? - Wskazał ręką w lewą stronę.
 - Oczywiście, że tak. Jak mogłabym ci odmówić?
 - Na miejsca, gotowi, start!
   Ruszyliśmy z miejsca jak szaleni. Mogłoby się zdawać, że Christian wygra. Pędził ze zniewalającą prędkością.

 - Powinniśmy już wracać do domu. - Zauważyłam.
   Wiedziałam, że już niedługo autobusy szkolne będą odwozić uczniów do domu. Dobrze by było, gdybym była w domu, aby mama nic nie podejrzewała.