Czas to jednak bardzo dziwne stworzenie. Pozwala Ci w krótkiej chwili zaistnieć, by z każdą sekundą odbierać cząsteczkę Ciebie i zachowywać ją sobie. Odwracasz się za siebie i widzisz tysiące swoich odbić, niczym w klatce filmowej, ale nie możesz do nich powrócić, pozostały za Tobą. Zastanawiasz się, czy kiedyś ktoś postara się odtworzyć te obrazy, tak cenne dla Ciebie, spróbuje odczytać tą twarz, którą coraz bardziej odmieniają przemijające sekundy. Czas to bardzo dziwne stworzenie, gdy raz odbierze Ci cząstkę Ciebie, już nigdy jej nie odda, zachowuje ją dla siebie, jedyne, co Ci ofiaruje, to wspomnienia.
Wspomnienia są jeszcze dziwniejsze, zapachem, odgłosem, jednym uczuciem pozwalają Ci poczuć iluzję oddalonego w czasie obrazu, pozwalają Ci się przez parę sekund łudzić, że wróciłaś Ty lub osoba, obraz, który pokochałeś, by po ułamku sekundy znów odejść i pozostawić Ciebie z pękającym sercem i pustym wzrokiem.
Czas i wspomnienia to stworzenia nadwyraz piękne, bo uświadomiwszy sobie ich istotę, zaczynasz doceniać niemal każdy oddech, który Ty wydzierasz czasu, a czas odbiera Tobie.