Jakie miałam jasne włoski:P

Zdj. pod światło, ale nie przerabiane!

irytacja. złość. smutek. żal. zdenerwowanie. frustracja. sama nie wiem. jestem niczym bomba zegarowa. mam wrażenie, że jeszcze jedna zła wiadomość i wybuchnę. pstryk i mnie nie będzie. zła energia wylewa mi się z każdego zakamarka skóry. paruje, zaraża innych. wydaje mi się, że byłabym w stanie zabić samym wzrokiem. nie rozumiem ludzi. wciąż i wciąż. jak można działać na własną niekorzyść? a podobno to ja mam skłonności autodestrukcyjne. prawdopodobnie przez was wszystkich jeszcze nie raz będę miała okazję usiąść w 'pomarańczowym foteliku', przed przemiłą Panią. choć przyznaję, fotelik był wygodny. jest mi niedobrze, bynajmniej nie z powodów zdrowotnych. zwróciłabym wam na te przerysowane uśmiechy tyle prawdy, że nie wygrzebalibyście się spod niej do końca świata i pewnie tego 'jednego dnia dłużej' też nie, całą waszą głupotę i naiwność, którą przesiąkam każdego dnia. trzask. trzymajcie się na dystans, bo prawdopodobnie mogę rzucać się do gardeł.