*Per aspera ad astra*
Dodano: 13 WRZEŚNIA 2009
Siła (z) prawdy.
Siła (z) prawdy.
Moje. Sprzed kilku tygodni.
Miała się tu znaleźć długa notka, ale po pierwsze, nie za bardzo szło mi jej pisanie, a po drugie, odpieranie ataków atakami to droga donikąd i raczej nie najlepszy pomysł. Niezachwiana pewność własnego stanowiska w pewnych kwestiach pozwala mi zaś być ponad tym wszystkim i sprawia, że nie czuję potrzeby przekonywania o nim kogokolwiek. Bo i po co? Dla zyskania aprobaty? Dla obrony własnego stanowiska, gdy błahostki są w stanie naruszyć jego funademnty? Już samo to świadczy o jego trwałości i potrzebie dowartościowania się w ten czy inny sposób. Poczucie siły wypływającej z prawdy nie każe mi ślepo kroczyć naprzód - nic przecież nie muszę. Przeciwnie - pozawala mi ono pozostać tu, gdzie jestem, umożliwiając jednocześnie odrzucenie wszelkich obaw odnośnie naruszenia fundamentów własnych przekonań.
Komentarze
~nifka
Czasem bezcelowe stają się tłumaczenia. I nic nie wnoszą. Więc masz rację, po co.
14/09/2009 16:54:48
calatoria
Ślicznie. :D
I tak, odpieranie ataków atakami to kiepski pomysł. Nic szczególnego się w ten sposób nie osiągnie, a zamiast tego da się człowiek wciągnąć w grę, której właśnie starał się wystrzegać.
I tak, odpieranie ataków atakami to kiepski pomysł. Nic szczególnego się w ten sposób nie osiągnie, a zamiast tego da się człowiek wciągnąć w grę, której właśnie starał się wystrzegać.
13/09/2009 16:02:17
