'' I będę mógł sobie kupić dużo książek i czytać je; będę wieczorami chodził do taniego kina (...), a nocami będę słuchał deszczu spadającego na miasto. I tak będzie aż do wiosny. I aż do wiosny nie będę do nikogo mówił o miłości. ''
Uczucie wdzięczności do życia jest nieposkromione i niebezpiecznie szczere. Widzę słońce, pociągi, pomarańczowe jaźnie złączone w mokrej od rosy trawie - tak, czekam, czekam i ucieka mi na to czekanie życie, ale wiedzcie, że czasem warto. Nawet jeśli coś dzieje się za późno, to zawsze jest najlepsza chwila w jakiej to mogło mieć miejsce.
Ukochany alkus .