Niezapominajka
Im dalej odejdziesz
tym dalej muszę powracać
i ciszą swych kroków
nagłym być przypomnieniem
bo przecież tuż za chmurami
jest niebo
które oczy zamknięte
budzi swym lśnieniem
a srebrzystych skrzydeł obłoki
zstępują poranną mgłą
by to co uśpione pożegnaniem
zostało w nas
niezapomnieniem