Szczęście rysują na piasku dzieci
A dorośli sami zalewają je wodą
Sami chcieli by z taką łatwością malować uśmiech
Ale zapominają jak to jest
Jak z łatwością można cieszyć się własną słabością
Uśmiechać do przechodniów
I nie myśleć ciągle o swoich zbrodniach
O problemach
Tylko uśmiechać się
Idąc miastem być szczęśliwym
Ale droga ta pełna jest szczelin
Pełna dziur do których łatwo wpaść
I okazuje się, że szczęście jest daleko
Daleko stąd
Szczęście na piasku rysowane
Nigdy nie będzie takie jak w dzieciństwie trwałe!