Pomimo niepowodzeń należy być w życiu wdzięcznym i całe życie uczyć się tej wdzięczności. Należy być wdzięcznym za rzeczy codzienne i przyziemne takie jak to że mamy dach and głową czy też co zjeść, ale też należy być wdzięcznym za rzeczy nie do końca przyziemne np. wygraną w totolotka czy że akurat dziś pojawiło się coś bardzo miłego w twoim życiu. Wdzięcznym przede wszystkim należy być za doświadczenia życiowe. Każde doświadczenie czegoś uczy. Jako ludzie mamy tendencje do rozpamiętywania tych złych, a zapominamy o tych dobrych i pozytywnych. Skoro tak jest i lepiej pamiętamy te złe wydarzenia, trzeba być WDZIĘCZNYM za tak doskonałą pamięć do tych złych wydarzeń i z nich wyciągać jak najwięcej nauki i wniosków. Tak więc raz na jakiś czas należy obejrzeć sie za siebie i chwile zastanowić i sprawdzić za co możemy być wdzięczni. Możemy być wdzięczni za możliwość przywitania się z nowymi ludźmi, za poznanie ich. Każdy nowy człowiek wnosi coś do naszego życia i za to powinniśmy być mu wdzięczni. Wdzięczność powinniśmy odczuwać za to że mamy takie możliwości, które pomagają nam wyrazić własne zadanie. Nie musimy się przed nimi kryć. Wyrażamy to co czujemy co nam leży na sercu, tak po prostu. Może to i prozaiczne, ale możemy być wdzięczni za zmieniające się pory roku... Cztery Pory Rapu... Bo ZIMA jest piękna. Możemy być wdzięczni za wolność słowa, za to ze możemy analizować i interpretować teksty, bez obawy o wszelkie szykany. POLSKA KRAJ TAK PIĘKNY. Możemy być wdzięczni za zdolność ukrywana emocji zależnie od momentu życia i stanu emocjonalnego, w którym się znajdujemy. Możemy być wdzięczni za możliwość przyjęcia MASKI i wracania do niej kiedy chcemy coś pod nią ukryć lub możliwość swobodnego noszenia jej na co dzień. Cała nasza wiedza mogłaby się ukryć pod postacią MASKI. Czy to nie jest czas by zdjąć MASKĘ? ... ale skoro nie. Więc trzeba być wdzięcznym za siłę oparcia się bliskim kontaktom między ludzkim, żeby nie musieć nich pamiętać o nic dbać. Trzeba być wdzięcznym, za każdy nóż w plecy wbity przez przyjaciół. To właśnie takie rzeczy kształtują nasz charakter. Tylko od nas zależy to na co taką emocje przekujemy. Trzeba być wdzięcznym za możliwość kształtowania swojego charakteru. Trzeba być wdzięcznym, za możliwość nauki i rozwoju. Trzeba być wdzięcznym, za marzenia, bo keine Grenzen fur die Traume. Trzeba być wdzięcznym, za kreatywność, bądź czasem jej brak, żeby można było czasami wychillować. Trzeba być wdzięcznym, za tyle wspaniałych książek które są na świecie. Trzeba być wdzięcznym, za brutalność życia. Ono kształtuje charakter, nie dając wyboru. Trzeba być wdzięcznym, za możliwość przeżycia życia na swój sposób i (przeważny) brak wyboru swojej trumny. Trzeba być wdzięcznym, za zimę, za chłód, za serce z lodu. Trzeba być wdzięcznym, za możliwość pożegnania i zaczynania od nowa. Trzeba być wdzięcznym, za dorosłe decyzje #dorosladecyzja Kiedy wraca się po czasie do tego co było napisane wcześniej zapomina sie o czym się pisało. Po drodze koncepcja tej notatki została zgubiona i zmieniona kilka razy, zatem podsumowują trzeba żyć wdzięcznym po prostu za życie.