Satysfakcja...

Znów nie chcę jeść- nie godzi w perfekcję i nie daje satysfakcji. Co więc daje Satysfakcje ? Alkohol ? A może coś z "górnolotnych" potrzeb np. potrzeba pomagania innym? To już zależy. A co daje satysfakcje przy perfekcyjności ? Nic. Nie da się osiągnąć perfekcji. Zimne serce skute lodem, wszystko sama- to pomaga. Zdecydowanie pomaga, ale nic więcej. Perfekcyjność jest w samej drodze do jej osiągania. W tym jej piękno, jest nieosiągalna. Nie pozwól nikomu dołączyć do twojej ścieżki - inaczej stanie się ona NIEperfekcyjna. Perfekcyjność trzeba dobrze określić, żeby móc osiągać minimalną satysfakcje. Minimalne poczucie szczęścia, czy coś... Satysfakcja jest drogą, bo osiągnięte cele nie dają satysfakcji. Brak weny nie sprawia, że myśli same się formułują, ale za dużo weny nie oznacza, że można wszystkim się podzielić. To milczenie jest złotem. Złotem, które sprawia satysfakcję. Satysfakcję sprawia budowa dość grubego muru, którego nic i nikt, nie będzie w stanie zniszczyć. Tytuł, jest zdecydowanie nieadekwatny do potrzeby przelania myśli, ale jeżeli zmienisz tytuł, będziesz nie perfekcyjna. Zmiana tytułu nie przybliży cię do perfekcji, a już na pewno nie pozwoli osiągnąć satysfakcji. Dlatego kolejne myśli muszą się nakłębić i ponownie dać o sobie znać. Można je też sprytnie upchnąć pod hasło "satysfakcja". Niestety, nie było by to już perfekcyjne. "Upychanie" jest złe. Upychając koszule do szafy i o niej zapominając, a wyciągając gdy jest nagle potrzebna okazuje się być pomięta i niechlujna - NIEperfekcyjna. Myśli też nie można upychać. Przyjdzie czas na podsumowanie drogi i co wtedy ? Jak podsumować coś co jest bez ładu i składu - NIEperfekcyjne. NIElogiczne. Nie da się. A może ta droga już niebawem dobiegnie końca ? wtedy podsumowanie jest koniecznie i niezbędnę. Możliwy koniec drogi jest tylko jeden i on z pewnością niebawem nadejdzie. Jeżeli nie zniszczy on osiągniętą dotychczas perfekcyjność i nie da to już wtedy żadnej satysfakcji.