Powiem szczerze, chyba jestem typową, fest wrażliwą dziewczyną. Uwielbiam romansidła, które nie raz wyciskają ze mnie łzy. A najbardziej wzruszają tragiczne historie niespełnionej miłości. Zwłaszcza, gdy przez cały film przywiązujemy się do bohaterów i z całego serca kibicujemy im, by udało im się być razem pomimo wszelkich przeciwności losu. Kolejny raz przełamałam się i obejrzałam film, który każdy dosłownie zna. Niektórzy lubią, niektórzy nie. Tak, tak.. wczoraj po raz pierwszy oglądałam "Titanica". Kolejny piękny film. Tak piękny, że musiałam go dziś obejrzeć drugi raz. ;/ Pokusa, której nie mogłam się oprzeć. Wspaniała rola Leonarda Dicaprio, któremu urokowi dodaje fryzura i ubiór + niesamowita osobowość i wiara w spełnienie marzeń. Niesamowity optymizm drzemiący w tej postaci poruszył mną doszczętnie. No i bohaterka, bez której nie miałby sensu ten film. Kate Winslet odegrała świetnie rolę Rose. Ta przepiękna i zarazem tragiczna historia miłosna na tle tragedii statku. Lub odwrotnie tragedia statku na tle przepięknej, tragicznej historii miłosnej. Przekonałam się do tego filmu. Najgorsze jednak uczucie jest, gdy film się skończy, a ja nadal chcę przeżywać losy tych bohaterów, do których tak przywiązałam się podczas oglądania tego filmu. I co ze sobą zrobić.. Cała zapłakana, rozmazana siedzisz i zastanawiasz się "Co ja mam teraz zrobić?" Rozważasz "co by było gdyby" np Jack przeżył. Co by było gdyby wszystkie szalupy wróciły po pozostałych. Zawsze myślałam co ci wszyscy ludzie widzą w tym filmie? Mówiłam sobie, że pewnie jest taki jak te pozostałe romansidła. Nie! Oficjalnie zmieniłam zdanie po dwukrotnym obejrzeniu stwierdzam iż tak.. to jeden z najwyżej osadzonych w moim rankingu wzruszających i przepięknych filmów. Chciałabym móc tak wzbudzać w innych emocje jak ci aktorzy, którzy sprawili, że wierzymy w ich istnienie. Jak ja się szybko rozklejam przy takich filmach, ahh .. :-)