Zalozylam tego bloga 12 lat temu. Miałam 16 lat i potrzebowałam miejsca żeby wyrzucić z siebie wszystkie myśli. To miejsce sprawiło ze poznałam niesamowitych ludzi z którymi kontakt mam do dzisiaj i dzieki temu odnalazłam swoją pasje. - fotografie. To jest ostatni wpis. Ostatnio pojawiały się tu posty z bardzo mała częstotliwością i tak a po za tym doszłam do wniosku ze ten etap i ta historia jest skończona. Chciałam tylko ostatni raz się pożegnać.

Czytając moje stare wpisy widzę moje zawody miłosne moje potknięcia. Gdyby ktoś wtedy 12 lat temu mi powiedział to gdzie będę teraz, to ze wszystkich moich problemów bym się śmiała.

Mam wspaniałego męża i lepszego nie mogłabym sobie wymarzyć. Mamy zdrowy balans. Jak patrzyłam na wszystkie związki dookoła mnie zanim go poznałam to trochę mi było szkoda, ze nie widzę nigdzie tego ognia i tego co ja myślałam ze powinno w związku być. I gdy go poznałam wszystko się zmieniło. Mamy zdrowy balans i z normalnością związku i mamy to nutkę artystyczności w nim. Mam kogoś z kim mogę porozmawiać na inne tematy niż pogoda czy co na obiad. Możemy porozmawiać o sztuce, o artystyczności. I wiem ze jedna prawdziwa miłość istnieje pomimo tego ci widzi się dookoła. Wiem ze był mi pisany od zawsze i dlatego nigdy nam się nie układało w przeszłości - bo czekaliśmy na siebie i poznaliśmy się w idealnym momencie. Nie mogło być lepiej.

Karierowo jestem tez tak gdzie dokładnie chciałam być. Mam wspaniałe dzieci które są bardzo mądre i jestem z nich dumna bardzo.

Nie mogło by być lepiej.

Cieszę się ze mimo codzienności życia w moim życiu nadal jest ta inność i oryginalność, ze nie jesteśmy statystycznym małżeństwem.

Ahoj wam wszystkim i powodzenia!