Gdańsk, Westerplatte

"Czy zabijesz mnie wychodząc
Wymazując moje imię, wymazując moją twarz
Zabierzesz swe grzechy i marzenia gdzie indziej
I pogrzebiesz naszą miłość w tajemnym miejscu

Czy spalisz swoje życie
By zacząć wszystko od nowa
Wyrzucisz moją ulubioną sukienkę
Tę, która jest ukryta w twojej walizce

Zamieniasz czerwone wino w krew
Oczarowujesz mnie
W świetle księżyca życie było tak oszałamiające
Ta śmierć miłości jest do przewidzenia

Obserwowałeś naszą miłość nieśmiało, powoli,
Zanikającą w mych niecierpliwych oczach
Czułam, że przeszedłeś od rozgrzania do chłodu
Tej samotności nie można zaprzeczyć słodyczy

Twój uśmiech utrzymuje się krótko
Twoja ostatnia deklaracja bez żadnej łzy
I nagle stajemy się wspomnieniami
Ludzi, których już tu nie ma"

"Death of a Love"