I to by bylo na tyle...

Dziekuje dziewczynie z bloga 38kg za mile slowo. Wiele to dla mnie oznacza.

Po wczorajszym jest mi juz lepiej. Srednia wyszla mi 2,4 (niemiecki system liczenia), tak wiec jest najgorzej od 1,5 roku. Zawalilam, ale teraz juz tego nie zmienie. Przysiegam. P r z y s i e g a m, ze w nastepnym roku beda same 2. I moja srednia bedzie równa przynajmniej 2,2.

Poza tym co... Mój kolega z klasy sie wczoraj zareczyl. Z calego serca zycze im szczescia. Mam swiadomosc, ze jesli wszystko wypali to i mnie to czeka do konca 2011 roku. Nie chce zapeszac, ale jest mozliwosc, ze mój chlopak sie do mnie wprowadzi. Boje sie, ze to moze popsuc nasze kontakty, ale z drugiej strony, podobno jesli nie spróbujesz to nie bedziesz wiedzial jak by to bylo.

Od wczoraj mam wakacje. W planach mam wyjazd do Polski. Ale to pod koniec sierpnia, tuz przed rozpoczeciem szkoly. Jakies dwa tygodnie u taty. Ciesze sie, bo tesknie za nim. Mój wyjazd poprzedza nieunikniona wizyta u psychologa. Nie daje juz rady. Ciagle mam napady smutku i zlosci co odbija sie na moim zwiazku z chlopakiem i relacjach z mama. Poza tym znowu zaczelo sie ciecie. Tzn nie... Inaczej. Drapanie. Ale jednak u mnie drapanie od ciecia nie ma wielkiego odstepu w czasie.

Mój plan co do diety wciaz lezy na dnie. I cholera... nie potrafie sie po niego schylic i spiac dupy i tak poprostu schudnac. Na dodatek mój chlopak nie ulatwia mi sprawy. Wciaz zachwala mój obecny wyglad. Mówi otwarcie, ze uwielbia dotykac mojego brzucha. Ze piersi mi urosly po ostatnim odchudzaniu co go niezmiernie cieszy. Urocze, jednak ja nie potrafie siebie takiej zaakceptowac. Niby nie potrafie, ale tez nie potrafie tego w sobie zmienic. Niby powinnam miec inspiracje, bo mamy w planach wyjazd do Holoandii nad morze. Na weekend, ale i tak bede musiala wbic sie w strój. Pomocy!