Obawiasz się porażki.
Obawiasz się nienawiści.
Obawiasz się ujrzeć własną słabość.
Naszym umysłom czegoś brakuje.
Więc się tego boimy.
Więc się tego obawiamy.
Więc chcemy być jednością.
Próbujemy się dopełnić przez wzajemne uprzedmiotowienie.
To właśnie projekt uprzedmiotowienia.
Nikt nie może żyć bez obecności innych.
Nikt nie może żyć sam.
Każdy jest wyjątkowy.
Co powoduje cierpienie.
Co powoduje smutek.
Co powoduje tęsknotę za innym ciałem i umysłem.
Co powoduje chęć bycia jednością.
Człowiek jest zbudowany z kruchych materiałów.
Umysł i ciało są bardzo słabe i wrażliwe.
Więc koniecznością jest ich wzajemne dopełnienie.

Prawdziwy świat nie musi być zły.
To twój umysł pojmuje rzeczywistość jako złą i znienawidzoną.
Umysł, który miesza rzeczywistość z prawdą.
Punkt i pole widzenia. Jeśli je zmienisz, wiele się zmieni w twoim umyśle.
Prawd jest tyle, ilu ludzi.
Ale tylko jedna prawda jest twoja, stworzona z małego kawałka świata.
Uformowana ze zrewidowanych informacji, by cię chronić. Pokręcona prawda.
No tak. Każdy dostrzega tylko niewielki kawałek świata.
Mierzy wszystko według własnej miary.
Widzi świat w sposób, jakiego nauczył się od innych.
Jest szczęśliwy w słoneczny dzień.
Ponury w dzień deszczowy.
Jeśli tak uważałeś, nadal tak będziesz myślał.
Ale możesz też polubić deszczowe dni.
Twoja prawda może być łatwo zmieniona.
Taka jest delikatna.
Prawda w człowieku jest tak marna, że ludzie doszukują się głębszej prawdy.
Po prostu nie przywykłeś do tego, by być lubianym przez ludzi.
Wcale nie musisz wpatrywać się w twarze innych.
Ci, którzy się nienawidzą, nie mogą kochać ani ufać innym.
Jeśli znasz siebie, możesz być miłym dla innych.