photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 3 LUTEGO 2015

People help the people

Myśli... Czasem zastanawiam się czym jest myślenie. Na ile jest świadomym procesem. Bo jeżeli uznamy, że na myślenie składają się dwa elementy - słowa i obrazy to nie różni się to niczym od czytania. Myślenie przypomina mówienie do siebie, tyle że po cichu, w głowie. 

 
Często jednak tak mam, że zamiast pełnych zdań moja mowa składa się raczej z ich fragmentów albo równoważników. Tam gdzie brakuje słów pojawiają się obrazy, emocje i odczucia. Dopiero one tworzą pełną myśl. Zastanawiam się na ile jest to normalne a na ile "unikatowe". Czy taki sposób formułowania myśli jest tylko mój czy też ma tak więcej osób?
 
Przyjęto (rodem z reklam tp s.a.), że możemy kierować się rozumem i sercem. Jednak co jeżeli nie można tego tak do końca rozróżnić? Emocje i podejmowanie decyzji na ich podstawie czasem kończy się katastrofą, chaosem, bo nie możemy wtedy spojrzeć obiektywnie na dalsze konsekwencje. Idąc za "głosem rozsądku" plany wydają się dokładniej skonstruowane, a konsekwencje łatwiejsze do przewidzenia. Jednak jeżeli plan jest zbyt prosty, nie uwzględniający innych możliwości, to możemy pojawić się w sytuacji, na którą nie jesteśmy gotowi. Porównując te dwa elementy możemy dojść do wniosku, ze idąc za "głosem serca" dajemy się łatwiej zaskoczyć i do powstałych w ten skutek konsekwencji nie podchodzimy z takim zaskoczeniem. Nasze plany "głosu rozsądku" często nie uwzględniają innych rozwiązań od tych jakie założyliśmy. Serce przyjmuje wiele planów jednocześnie a wybór jest dokonywany tylko na odczuciu. Dzięki temu mamy wiele opcji i rozwiązań.
 
Jednak często te dwie drogi nam się zlewają, mieszamy je. Złoty środek?
 
Czy są decyzje, które powinno się podejmować idąc tylko za "głosem serca" lub "głosem rozsądku"?
 
Albo ubezpieczamy swoją drogę w paru liniach albo dajemy się zaskoczyć losowi.
 
 
I posłowie:
Co boli najbardziej? Gdy doświadczasz braku zaufania w swoją stronę. Weźcie mnie stąd, bo nie wytrzymuję.
 
God knows what is hiding in this world of little consequence
Behind the tears, inside the lies
A thousand slowly dying sunsets
God knows what is hiding in those weak and drunken hearts
Guess the loneliness came knocking
No one needs to be alone, oh, save me
 
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis użytkownika mindcat.