bo poczułam potrzebę rozmowy.i rozejrzałam się wokół siebie,nawet zajrzałam na gadu, ale nikogo nie było.bo pusto tu. w moim domu.i nie ma nikogo.sama. ja.i tak jakoś..samotność chce, abym się nią rozkoszowała.i późno już..i to wszystko tak jakoś działa na mnie.i bo wiesz..bo moje życie jest tak bardzo niezdecydowane.i..nie wie jaką drogą iść, do celu, którego też nie ma.i ludzie którzy mają cel.muszą być najszczęśliwszymi ludźmi na świecie.bo pomimo wszystko walczą. walczą o to by dojść do celu.aby zdobyć cel.a ja znajduję rutynę codziennie w kubku herbaty,a monotoniczność budzi mnie o 7. rano.myslovitz-myszy i ludzie. Czas wszystko zabiera, czy tego chcesz czy nie.
Czas wszystko zabiera, czas wszystko znosi.
A na końcu&jest tylko ciemność.
Czasami znajdujemy innych w tej ciemności,
a czasami znów ich tam gubimy.