sentymentalizm?

Witam serdecznie i bardzo wakacyjnie. Jeszcze leżę w łóżku. Lubię takie dni jak ten, kiedy wstaję rano i wiem, że nie muszę się spieszyć, że nie mam żadnych obowiązków, zero stresów. Sama świadomość tego daje mi mega dużo satysfakcji i 100% energii na cały dzień. Dzisiaj chcę tylko spędzić trochę czasu z Marleną, pogadać, zjeść coś dobrego. Ale to i tak dopiero za trzy godziny. Do tego czasu mogę się ogarnąć i na luzie przygotować. Natomiast wczoraj był bardzo zagmatwany bym powiedziała dzień. Byliśmy u dziadków. Mają remont. Trochę z naszej winy. Cała "góra" jest zrujnowana i tylko czas pokaże ile zajmie nam jej poskładanie, wypracowanie tak jak w planach. Chciałabym żeby stało się to jak najszybciej. Mam tak dużo wspomnień z tym miejscem...Mogłabym wręcz powiedzieć, że całe moje dzieciństwo opierało się na tym domu. A teraz jest on przebudowywany. Zmieniany. Czuję się z tym bardzo dziwnie. Chciałabym jak najszybciej zobaczyć efekty, ale wiem, że będę tęsknić. Mam taką sentymentalną naturę...Olka powiedziała, że jestem słaba. Pewnie dlatego, że nie jestem taka jak ona. No i nigdy nie będę. Stety niestety. Wolę być sobą. Ze sobą mi najlepiej. Czasem myślę, że tylko ja siebie tak naprawdę rozumiem.

Przemyśleń tak wiele jak zawsze, a czas ucieka! Lecę się przygotować i wyruszam na podbój świata. <żartowałam>

Trzymajcie się, całuję was!

en a si fajer