zależność od drugiego człowieka - przeraża.

ale to najpiękniejsze uczucie - zaufać i się nie zawieść. aby wygrać, musisz zrobić pierwszy krok i wejść do gry. nikt za ciebie tego nie zrobi. musisz być gotowym podjąć ryzyko.

oj, ta ufność. to ona czyni nas kruchymi. jesteśmy wtedy jak małe dzieci, które z zamkniętymi oczami dają się poprowadzić za rączkę. gdy dorastamy, tracimy ją przez bagaż przykrych doświadczeń. ale jeśli nie powiemy sobie dość!, nie zaznamy prawdziwej radości życia, którą możemy osiągnąć tylko przy boku drugiego człowieka. a jeśli zaboli znowu? no cóż, trudno. nikt przecież nie zapewniał, że będzie łatwo. ale nie pozwól - za nic w świecie nie pozwól - by życie zrobiło z ciebie jeża uzbrojonego w kolce z lęków i bolesnych wspomnień.