Ważne jest, żeby wszystko sobie wyjaśnić. Najlepiej wcześniej niż później, byle nie wcale. Nie zostawiaj niczego niedopowiedzianego. Ani dla siebie ani nikogo innego. Jak tylko się da spróbuj się dowiedzieć , wyjaśnić. To co niedopowiedziane, nieodkryte ... boli. Osoba, która musi się zastanawiać "dlaczego" sięga co raz niżej i głębiej. Dopowiada sobie i destruktywnie zaczyna myśleć, że to wszystko jej wina. Bądź w drugą stronę... bezsensownie i kurczowo trzyma się nadziei... Której tak na prawdę nie ma co tam szukać. Jak kogoś nie kochasz... to mu to powiedz. Nie rób nadziei. Jak kogoś kochasz... powiedz mu to. Może na to czeka. Jeśli nie czeka to też będziesz przynajmniej wiedzieć na czym stoisz. Możesz głęboko odetchnąć i ruszyć dalej. Dobrze dla zdrowia psychicznego wszystko mieć przejrzyste, klarowne, jasne. Trzeba wiedzieć kiedy po prostu odpuścić, a kiedy wszystko wydaje się wyjaśnione... Po prostu jest łatwiej. Ty, po drugiej stronie... Nie zostawiaj nikogo bez wyjaśnień. Każdy na nie zasługuje.