like a dream

Na skraju lasu, pewnego słonecznego dnia, na niedużym lecz masywnym kamieniu, siedział mały, jasnowłosy chłopiec, ubrany w żółtą koszulkę i trampki, wokół szyi przewiązaną miał czerwono-niebieską chustę, a wiatr sprawiał, że grzywka zasłaniała jego wielkie, błyszczące, niebieskie oczy. Chłopiec lubił siedzieć w tym miejscu, przychodził tu każdego dnia, lubił słuchać śpiewu ptaków i szumu drzew, czasem zaś nucił dziarsko znane sobie melodie różnych piosenek. Wszystko to sprawiało, że czuł się spokojny i mógł oderwać się od wszystkiego i choć przez te kilka chwil poczuć piękno tego świata i zjednoczyć się z naturą, która tak go fascynowała. To miejsce było dla niego szczególne z jeszcze jednego powodu, gdy tu przychodzi, wszystko przypomina mu o najważniejszej dla niego osobie, bez której nie zauważyłby tego wszystkiego. Zdawać by się mogło jakby słońce świeciło bez przerwy, lekki wiatr delikatnie owiewał twarz, do uszu dobiegały dźwięki milionów małych zwierzątek, a w powietrzu dało się czuć słodycz i jednocześnie kilkanaście zapachów, różnokolorowych kwiatów, a gdzieś głęboko można było dostrzec gorącą miłość. Daleko, daleko, tam gdzie złe rzeczy nie dzieją się nigdy, a z oczu nie płyną łzy.