Chcę więcej "tych" dni...

...kiedy to graliśmy w piłkę bez względu na pogodę

...niebiski był niebem, a czerwony piekłem

..."powiem pani" jako największa groźba

...a "dupa" było najgorszym przekleństwem

...kiedy szaleliśmy na widok słodkich piesków

...i kotków

...każdy dzień był wykorzystywany na 100%

...a komputer nie istniał

Jednak po kilku latach, to on przejął nad nami kontrolę.

Nie potrafilibyśmy się teraz bawić jak dawniej.

Wyjść na podwórko i siedzieć do 22.

Nocować w namiotach.

Gryźć trawę.

Grać w "pomidora".

Cieszyć się z każdej kolejnej zjedzonej truskawki.

Chodzić po drzewach.

Nie widzieć barier w wyobraźni.

Nie wiedzieć, co to trud szkoły czy zwykłego dnia.

Teraz mało co ma sens. Można go odnaleźć w

przyjaciołach,

pasjach,

muzyce

i niestety... pożeraczu czasu komputerowi.

Czas czekać na falę hejtów, bo zbeszcześciłam komupter. Ale bez niego byłoby o wiele łatwiej.