Nie trawię udeptanych dróg

My ludzie..mamy dziwną tendencję do zapominania sobie nawzajem dobrych uczynków na rzecz przewinień, 

możemy całe życie komuś pomagać, ale on i tak w rozmowie z kimś wspomni ten jeden błąd, z ogromnym trudem przychodzi nam zapomnienie i wybaczenie. 

Nie umiemy wybaczać choć mamy do tego płaszczyzny, wolimy żywić urazę , więc po co się starać dla kogoś w pocie czoła kiedy i tak ważniejsze będzie nasze potknięcie ? 

Nawet w pracy, za setki godzinn nienagannej pracy, uczynności dla innych kosztem czasu na nasze własne obowiązki, za tysiąc bezbłędnie wykonanych czynności, zauważą nam i zwrócą uwagę za błąd, i nie powiedzą że ze zwględu na dotychczasową dobrą pracę nie spotkają nas konsekwencję.

Świecie mój, w moich oczach nieraz zwątpiony,

ja dostrzegam w Tobie ponad złem - dobro 

ponad sukińsyństwem - odkupienie 

ponad niesprawiedliwością  - równość 

i przepraszam za szereg zwątpień , byłem.. teraz już wiem że byłem, tylko człowiekiem, teraz jestem aż.

Oddaję szacunek i liczę, że za niedoceniane poświęcenie

za gryzione własne wargi gdy był powód do odgryzania

odliczysz sprawiedliwie 

A tym co mają w oszustwie swoim zadowolenie dodasz mądrości i pokory 

Ja nie zazdroszczę, nie nienawidzę, nie oceniam i nie wmawiam 

tylko pragnę po równo byś miał nas w pamięci 

I karę swoją odbębniam w pokorze, bez pytań " za co" 

I oby każdy, w końcu dorósł do mądrości 

choć sam, wciąż rosnę w nią silnie. 

A słodką herbatę to lubi pić każdy 

Gorzkość i gorycz kochać, to wyczyn :)