to.

To uczucie kiedy wszystko zmienia się nagle, w ciągu godziny rezygnujesz ze związku, stwierdzasz, że to nie miało sensu bo brakowało uczucia z mojej strony, że to było tylko przywiązanie i dziecinne szaleństwo do zabaw na mieście. Dziś zastanawiam się dlaczego moja pierwsza miłość się odezwała i odradza mi wyjazdu do Lublina "to już za 4miesiące" Pan Pierwsza Miłość przyjeżdza do mnie do mojego pięknego Barlinka i mówi jak cudownie mu czas mija ze mną na wspominaniu starych czasów, cieplej robi się na duchu, że ktoś jeszcze mimo tylu kłóti potrafi powiedzieć dobre słowo o kiedyś oznaczonych "NAS". Tak wiele wydarzyło w tym miesiącu, tak wiele chce zmienić wyjechać... Jakież to dziwne uczucie gdy chcesz wiązać swoje plany z osobą która mieszka od Ciebie 750km. i chcesz być z nią w tym Lublinie  "studiować", pracować bądź po prostu być. Jakież to dziwne uczucie gdy on nie pisze, przecież te spotkanie i codzienne pisanie uświadomiło mi, że jest to osoba bardzo ważna w moim życiu. Tylko, że 4miesięczna "cisza" może to wszystko zniszczyć. Dziecinne zachowanie i marzenie o prawdziwej miłości... Codziennie tęsknienie, samotne wieczory, weekendy bez przytulenia... bez telefonów o 1 w nocy mówiących -dobranoc KOCHAM CIĘ. Czemu życie podkłada nam cały czas kłody pod nogi? Nie wspomnę, że zostało mi 1,5tyg. szkoły... a pracy jest jeszcze tyle :< Boje się tych zmian i czekania, boje się że nie dam rady, w końcu zostałam tu sama straciłam bliskie mi osoby z którymi w szalony a zarazem piękny mijały weekendy. Teraz mam dużo czasu dla siebie na rozmyślenia, nie przywykłam do takiego stanu zawsze myślałam o MY, NAS a teraz na długą chwilę jestem tylko JA.

Zastanawia mnie fakt ile jeszcze tak będzie, jak wiele osób zmienie swoim charakterem jak wiele jeszcze osób skrzywdzę? Czy spokój ducha odnajdę w Lublinie bądż Łodzi wraz z nowymi ludzmi?

Boje się i tęsknie - dwa uczucia którę będą ogarniały moje 4miesiące.... Śmiało mogę powiedzieć, że po zimie moje serce znowu pokochało pewną osobę, zielonookiego bruneta <3

<3