jakie to uczucie? powoli. tracić poczucie czasu, gubić rozum, zbierać myśli w jedną całość, odstawić je na chwilę na górną półkę, przypomnieć sobie o nich kiedy właśnie spadają na sam dół. kiedy widzisz że roztrzaskują się o podłogę i spowrotem toczą się pod szafę, żeby jak najdłużej zajęło ci odszukanie wszystkich częsci i na nowo sklejanie całej tej układanki. jak to jest kiedy ubierasz spodnie na lewą stronę bo twierdzisz że tak wyglądają znacznie lepiej, jak to jest słuchać ale nie słyszeć. przyglądać ale nie zauważyć.
a może jak to jest mówić lecz nie słyszeć własnych słów.
Sometimes we forget who we really are