Co mnie tu sporo ostatnio.

A na pewno więcej niż wcześniej

Dzisiaj pierwszy raz od 6 lat zaufałam osobie i opowiedziałam o swoim życiu.

Do tej pory nikt nic o mnie nie wiedział poza Wami, M. i O.- ale Was "znam" od kilku lat, a M. i O. znam od gimnazjum, a wtedy było inaczej, oni byli godni zaufania i do tej pory się na nich nie zawiodłam, mimo, że z O. praktycznie nie mam kontaktu, ale nie o tym teraz.

Zaufałam i jest mi z tym dziwnie.

Ta dziewczyna studiuje ze mną, trzymamy się ze sobą od trzech lat, wiem o niej sporo.

Dzisiaj płakała, powiedziała mi o swojej sytuacji.

Poszłyśmy na kawę i rozmawiałyśmy.

I wyszła szczerość za szczerość.

Boję się, co z tego wyniknie.

Boję się, że odejdzie.

Boję się, że wraz z koniec studiów skończy się ta relacja.

Ale też cieszę się, że zaczynam nawiązywać z ludźmi bliższe kontakty.

Nie unikam dziewczyn z uczelni.

Rozmawiamy, chodzimy na kawę.

Ale nadal, gdy wracam wieczorami do domu, boję się ludzi...

Malutka,

Gdybym nie była w tym miejscu może i mówiłabym, że może warto spróbować...

Ale nieststy nie.

To miejsce niczego nie zmienia, poza tym, że będziesz musiała jeść obrzydliwe rzeczy.

A jesteś pod czyjąś opieką? Chodzisz do jakiegoś psychologa?

Bardzo się boję o Ciebie Kochanie :(

Co siedzi w Tobie, co nie pozwala Ci odejść od tego? :(