Żałuje.

Są chwile w których myśle... Nie dam rady...
Zastanawiam sie jak przerwać ten ciag bezczynności.
Są chwile gdy na coś spojrze, coś mi przypomni o kimś..

I płacze, bo nie wiem co mogę zrobić...
I jest kilka chwil, wieczorów, nocy, które Ty mi poświecasz..
Wysłuchasz, smucisz się ze mną, pomagasz dobrym słowem,

Pocieszasz, Usmiechasz się, rozmawiasz... masz czas jak mało kto..
Rozbawiasz, zajmujesz, pomagasz zapomniec...
Mniej mysle, coraz mniej, czasem wcale. Próbuje zapomnieć.
A Ty mówisz, mówisz że sie uda, że juz nie długo, że mam Ciebie...
Chciałabym Ci powiedzieć Jak bardzo Ci jestem wdzięczna...
Nie musisz a jestes.. Dziękuje.

I juz coraz mniej dni bólu i smutku, wróca dni szaleństwa i radość...
Kiedys napewno..

Tylko kiedy? Uśmiecham się. Czasami, gdy nie jestem sama...
A teraz gdy siedze w domu sama coś mi niszczy świat..

Tęsknota, zranione serce. Wiesz jak to jest, ja tez juz wiem..
Wpaść w ramiona kogos kto nie zna miłości i zapomniec o całym świecie..
To zrobiłam,.. z głupoty? czy z Miłośc? Może z Tego i z tego...
Gdybym tylko mogła cofnąć czas... Chyba było by inaczej, zrobiłabym wszystko...
Wszystko to samo, ale inaczej... może by sie nie skończyło.. a może wcale nie zaczeło..
Może byłby ktoś inny.. Może teraz siedziałabym z nim i snuła plany o dalszym życiu.

Kłamałeś. Tak czesto kłamałes.... Ze już nie potrafiłam odróżnic Twoich szczerych słów od kłamstwa.

Dlatego gdy wróciłam do domu smiałam sie... Bo miałam nadzieje że znów klmiesz, że wszystko będzie jak dawniej.

Ze minie kilka dni, wsiade do autobusu i znów bede przy Tobie..

Ale Ty byłes choc raz szczery.. że nie kochasz, że juz nie chcesz....

Żałuje... żałuje starania o Lepsze życie, lepsze Twoje życie..

Mogłam choć czasem pomyślec o sobie... a nie Tylko Ty..
Żałuje...