Pożegnanie.

Specjalnie na zlecenie askowego dręczyciela ,,anonima,, ....

Świat nas skutecznie niszczy.

Zniszczył i mnie.

Z odważnej i zawsze uśmiechniętej dziewczyny stałam się zamknięta w sobie i ponura...

Popadłam w paranoję...

Lękam się ludzi , ale też panicznie boję się zostać sama...

Co jest ze mną Kurwa nie tak?!

Ten skurwiel mnie zniszczył...

Zniszczył doszczętnie moje serce , osobowość....życie...

Mam się nie przejmować,  lecz jak zyć bez narządu , który tłoczy krew.

Jak żyć , bez prawdziwego oblicza swej osoby...

Jak żyć , gdy tak naprawdę , nie zna się definicji słowa życie...

Jednak tu jestem , strach ma wielkie oczy , a ja wielką odwagę

Będąc tu skazuję się na ból , wyśmiewanie , fałszywość oraz inne złe rzczy

Nie poddaję się , choć nieraz o tym myślę.

Jednak mam kochającą mnie rodzinę dla której zostanę i będę istrnieć.

Wśród ludzi , czuję suę lubiana na pzymus,....

Podobno tak , nie jest ale ja tak czuję.

Brak mi bliskości ;c

Ludzie zawodzą.

Nawet Ci , którzy oferują swą pomoc.

Ta błoga nieswiadomośc swych błędów.

Ale to tylko ludzie.

Też jestem tylko człowiekiem i nic co ludzkie nie jest mi obce.

OFICJALNIE OGŁASZAM KONIEC Z FOTOBLOGIEM.

nikt prócz niszczących mnie ludzi tego nie czyta.

Ja już nic tu nie piszę.

Jest tu cała moja przeszłość, która już nigdy nie będzie taka piękna.

Jestt ylko ponura teraźniejszość oraz nieznana przyszłość....