wszystko jest jak było nic się nie zmieniło ...

jestem sama, tak przeraźliwie sama, że trudno mi nawet tą samotność ogarnąć. wbiła mi dzisiaj nóż prosto w serce. ja zawsze muszę rzucać wszystko i być dla niej na miejscu, a ona dzisiaj musiała zabrać matkę do kina, w niedzielę do południa, bo bilet kosztuje 5 dolarów mnie przed 12 godziną ...

nie mogę być zależna od nikogo w tym wszystkim, mogę polegać jedynie na swojej wyobraźni. nie rozumiem czemu za czasów TH mając jedynie polskie koleżanki do wyjazdów przy sobie potrafiłam tak pięknie stworzyć tak wiele w mojej głowie. marzyłam tak idealnie, stworzyłam świat kawałek po kawałku, każdego człowieka, historie, te prawidze i te fikcyjnie, które prznikały się niby w wenezuleskim tasiemcu, lecz koniec końców była ona, ta jedyna, wymarzona dziewczyna i Tom, oni dwoje vs. cały świat, sława i zło.

czemu teraz moja wyobraźnia jest kaleka i musi polegać na pisaniu role playów na msnie z osobą, która coraz bardziej mnie olewa, a ja trzymam się jej jak ostatniej deski ratunku. czemu moja wyobraźnia, ta tworząca wielkie, epickie dzieła jeszcze kilka lat temu, jest teraz jak bezpłodna, stara kobieta. przecież gdy zabraknie mi wyobraźni to już tak jakbym umarła. nie mogę polegać na innych ludziach, nawet w takich bźdzniach jak to wszystko, bo to jest bździna. czemu każda jedna osoba mnie zawiodła. czemu wszystko jest tak niewyobrażalnie złe, bezsensowne i głupie... czy jeszcze kiedykolwiek niemcy zrobią coś co nada sens naszemu życiu? sens który tak bardzo jest nam potrzebny żeby iść do przodu, pchać tą taczkę obłędu ...

nie mam siły, Boże, dałeś w 2005, daj znowu, czy tak wiele wymagam?