Książka (kodeks)

Zanim w Europie Jan Gutenberg wynalazł druk (1450 r.) średniowieczni skrybowie zajmowali się ręcznym przepisywaniem ksiąg (kodeksów). Ciężko sobie wyobrazić, że w owych czasach przepisywanie Biblii trwało rok, a kopista w ciągu swojego życia był w stanie stworzyć około 40 dzieł.

W tym czasie książka  miała  formę tomu z pozszywanymi luźnymi kartkami w twardej oprawie, dzięki czemu mogła być często używana i transportowana.

Wynalezienie druku umożliwiło wielonakładowe kopiowanie ksiąg. Od tamtej pory nakład zaczął się zwiększać. Jednak w tamtym czasie książka nie była uważana za środek komunikacji, ale za skarbnicę lub magazyn mądrości, zwłaszcza jeśli chodzi o pisma święte czy teksty religijne, które musiały pozostać w niezmienionej formie.