Paradoks II

Południe. Ciepłe promienie jakgdyby wiosennego słońca przeciskając się przez zaciągnięte rolety delikatnie wpadają do pokoju wydłużając swoje padanie z każdą minutą podróży słońca po widnokręgu, aby w końcu dopaść z trudem mojego łóżka. Otworzyłam oczy. Pierwszy oślepiający blask przyniósł nową nadzieję. Wstałam uśmiechnięta. Ubrałam się, przywitałam z rodziną, usiadłam przy stole i w spokoju zjadłam obiad. Spożywając posiłek wiele myślałam i doszłam do wniosku, że wszystko co sprawiało mi ból, wszystko co wprawiało mnie w melancholię dziś jest tylko nikłym cieniem, jakgdyby odległej, zapomnianej przeszłości. Doskonale zdaję sobie sprawę z tego jak wielkie szczęście spotkało mnie z dniem wczorajszym. Czuję, że dziś mogę iść z podniesioną głową przed siebie, czuję się silna. Cieszę się każdą sekundą nowego życia, każdym haustem powietrza, który dziś inaczej niż ongi czuje. Upragniona wolność. Mam jej tyle, iż nie wiem jak trafnie wykorzystać dar jakim jest. Upajam się nim. Dziś jest moim tlenem. Wczoraj pochłonięta zostałam przez narkotyczny sen. Nigdy wcześniej nie miałam takiego odlotu. Siedząc w miękkim fotelu przed monitorem odpływałam w euforii. Do pokoju przez uchylone drzwi cieniutkim sopranem dopływał dźwięk, zdawał się tak realny ... A jednak odległy. Siódma noc bez snu, white lady i green god wprawiły mnie w stan tak błogi i nieziemski, że aż niewiarygodny. Ledwo wywlekając się z fotela, zakładając ciepłe patnofle ruszyłam w stronę kuchni. Moim ciałem wciąż rządziły nasilone prawa grawitacji, zaś moja głowa jakgdyby wypełniona helem myślami błądziła po bezdrożach wszechświata. W duchu modliłam się aby tylko nikt w domu się nie obudził, nie domyślił się w jakim stanie jestem. Do dużego kubka nalałam sobie soku pomarańczowego i jednym duszkiem wypiłam go do dna. Tak minął mój Sylwester. Około 4:56 położyłam się do łóżka. Sięgnęłam ręką w stronę półki wyciągając ją coraz mocniej ku " Władcy Pierścieni : Dwie Wieże ". Otworzyłam  rozdział pt. " Okno Zachodu " Czwartej księgi i zaczęłam czytać. Chwilę później pogrążyłam się w upragnionym śnie by o 12:23 obudził mnie blask słońca. 

zapytaj ?

 " Żeby przestać, z czymś skończyć

to najpierw trzeba wiedzieć po co. A ja nie wiem."