Mimo że to koniec już...
Dodano: 10 STYCZNIA 2011
ech, Afrodyto nieskażona,
co darzysz kobiety pięknością,
dlaczego twoja niełaska padła na moje ramiona?
dlaczego mnie obarczyłaś piękna nienawiścią?
co dzień chowam siebie przed światem,
jakby jaki myśliwy ustrzelić miał z kuszy.
słońce dla mnie wyzwaniem, społeczeństwo - katem.
ciężko mi w poranną drogę wyruszyć.
freski na ścianie, czy moja twarz - nie ma różnicy.
tęskno mi do swobody wygód i bycia kochaną.
bliżej mi do schowania się w atramencie kałamarnicy.
jedyny związek, jaki znam - między mną, myślami a ścianą.
