...

Masterszyk Anny Żyły <3

Chciałabym mieć takie skrzydła i uciec gdzieś daleko od wszelkich zmartwień i trosk. Czuć się swobodniej, zero ograniczeć. Zapomnieć o realiźmie i żyć w marzeniach. Jednakże pozostaje mi tylko iść wyznaczoną przez los dróżką, a jak się potknę lub przewrócę to powstać. Czasem upadek jest tak bolesny, że bez oparcia nie dam rady. Cieszę się, iż mam takie osoby.

Wczoraj byłam na urodzinach mojej matki. Była to okrągła liczba (której nie zdradzę) więc odprawianie było inne. Wynajeliśmy salę, zwaną "ranczem". Impreza była zaskakująco udana. Pan muzykant grał o godzinę dłużej, niż planował. Nie wiem kiedy się skończyła, gdyż około drugiej nad ranem z powodu kontuzji wróciłam pieszo do domu. Te dzikie plonsy i densy na długo zostaną w mej pamięci.... jezu. Była to impa bezalkoholowa, więc nie wiem dlaczego, wszyscy później chodzili jak w transie. Udam, że nie widziałam tych kieliszków z wódką, stojących przy każdym talerzu. Hehe ;)

Po wczoraj umieram. Boli mnie każdy mięsień ciała. W sumie nic dziwnego, ponieważ niektórzy partnerzy w tańcu lubili mną poszarpać. A spacerowanie o 2 w nocy w papućkach i cieniutkiej sukience nie polecam nikomu. Teraz leżę w łóżku cała obolała i przeziębiona. :c Ale...

BYŁO WSPANIALE!

"Orkiestra nie oszczędza sił
już trochę im brakuje tchu.
Polejcie wina również im
znów na parkiecie będzie dym!
Bałkańskie rytmy, polska moc!
Znów przetańczymy całą noc!
I jeszcze jeden, malutki wina dzban,
i znów ruszymy razem w tan!"

/Piersi "Bałaknica"