internatowelove.

i już miesiąc szkoły za nami. strasznie szybko to mija, niem się obejrzę, to będę siedzieć w ławce z arkuszem maturalnym... Ale DAJĘ RADY. to jest najważniejsze, mimo tego że tyle naukii.. niestety klasa sie nam troszkę zmniejszyła, no ale jak się to mówi- życie.. niestety złapała mnie choroba, ale pociesza mnie fakt, ze jutro jadę do domuu i zaraz mykam na ćwiczenia. a w sobotę zawody STRAŻACKIE. trzymcie kciuki <3

INTERNAT- mawiają drugi dom. po prawie 8 miesięcznej przerwie udało mi się z powrotem zaaklimatyzować. poznałam bliżej dużo osób, żałując przy tym, że nie zrobiłam tego dawniej. uważam je za moje bratnie dusze, bo mamy tak samo zrytą banię, zawsze mogę się im wypłakać, ale też pośmiać, poradzić i wiele innych. TAK! MOZECIE MI ZAZDROŚCIĆ.

nie zapomnę także o Enii, o tych wszystkich spędzonych chwilach razem na wesoło i na smutnooo. przetrwałysmy obie tę odległość która nas dzieliła 3 lata temuu. i jestem dumna <3  Kocham Cię i dziękuję za te 6 wspaniałych lat!


                                                           KOcham WAS debile <3