So if you think you know how to love me, 
And you think you know what I need, 
And if you really, really want me to stay, 
You've got to lead the way. 

Gwiazdka sobie lata. Wiesz co? Szkoda? Chce naprawde chce... Jest takaś tuleja dystansowa. Czasem nie moge poukładać tych puzli, czasem poprostu jestem, czasem się uśmiecham, czasem czuje miłość, czasem pustke, czasem paliwo, czasem jestem sobą, czasem jestem prawdziwym sobą. Troche to pokręcone, troche sam krece, troche nie. Marzenia... Marzenia się zacieraja. Niby chciałbym to zmienić, nie zrobiłbym tego drugi raz, ale z drugiej strony zrobił bym. Załuje... oj nie nie załuje żadnej minuty. Chciałbym wrócic do czasów harrego pottera... Wtedy było pięknie. Nic nie trwa wiecznie. Działa jak magnes neodymowy... Wiesz co cos sie zmienia. Gubie się w sumie w tym co myśle. Czuje, że nie podołam, że nie dam rady, że marzenia się nieziszczą, ze nie będe miał co pokazać młodemu Kubicy. Może za dużo na mnie? Opytmalnie, ale z zasady się boje. Boje się, że kończy się era szczęścia, wychodzenia z tarapatów. Chce wrócić do gówniarstwa. Nawet bez zmian. Poprostu poczuć ten zew nieodpowiedzialności, pierwszego wina, dzikich miłości, spacerów... Kiedyś wiosna pachniała inaczej. Teraz wszystko się pierdoli... Armagiedon....

Kiedyś było lepiej.....

Musze iść dalej, nie dać pobić własnej słabości... nieporadności... 

To za dużo jak na moj mały mózg jak narazie. 

Chce dobrze ale za dużo dumy... Nie wiem co bedzie dalej. Będzie co ma być. Najgorsze jest to, że moja wyobraznia dopuszcza już inne możliwości. Które nie są możliwościami... Bo są niemożliwe. Tak nie będzie. Tak miało być, tak mieliśmy żyć... Tak będzie. Skończy się na białych gołębiach i kwiatach

Chciałbym to już tu i teraz, chciałbym ale jeszcze nie moge...