muzeum estetycznej śmierci
Dodano: 15 PAŹDZIERNIKA 2014
Nie płakałam. Nawet wydawało mi się, że to dobrze, że tak się stało, nawet się cieszyłam. Nie wiem, czy się cieszyłam, chyba raczej nic nie czułam. Od kiedy dostałam te proszki, co je się je przed snem, to mi wszystko bardziej zwisa.
Dni się mylą. Każdy z nich jak się tylko zacznie, to myślę o tym, żeby był już jak najszybciej wieczór. Jak jest wieczór, to nie mogę spać, bo tabletki, które pan doktor przepisał, nie nadają się nawet do tego, by je rozpuścić w wodzie i wstrzyknąć dożylnie.
Jak pani sypia?
Nie sypiam.
