Troche mojej nudnej myśli.

Zastanawiając się po co załozylam gromade. Nie tylko po to by spedzac czas z dzieciakami które kocham i ktore dają mi radość. Ale przede wszystkim po to by pokazać im troche tego prawdziwego ZHP. ZHP w XXI w. bardzo różni się od tego do którego przychodziłam mając 9-10 lat. Przede wszystkim chcę przekazać im wiedze, to co sama otrzymałam będąc w ich wieku. Bo do dzieci najlepiej dotrzeć. One w swojej druzynowej czy innej starszej druhnie/ starszym druhu widzą swój ideał. Chcą być jak my. Nie możemy więc dawać im złego przykladu. Bo czy chemy by one się staczały? Przecież od nich zależy nasze jutro. Jeśli my nie przekażemy im naszej wiedzy i naszych ideałów to nikt za nas tego nie zrobi. Harcertwo nie tylko ma uczyc, ale także wychowywać i kształtować człwoieka.  Musimy w pewnym sensie czuc sie odpowiedzialni za tych młodziaków. Oni patrzą na nas. A co jesli my dajemy zły przykład. Chcą zmieniać coś musimy zacząć od siebie. Bo na prawde mało jest harcerzy którzy mogą powiedzieć " nigdy nie zlamałem prawa harcerskiego". Ale czy jeśli robimy to regularnie to czy ma to sens? Czy ma sens to że siedzimy w tym zethapie? Jeśli coś kochamy to powinnismy się poswięcać. To my przecież dajemy etykietke. Ludzie patrząc na nas mówią o wszystkich. Widząc jednego harcerza łamiącego prawo dostrzegają całą druzynę. I to oni dają opinie innym. Nie myślmy tylko o sobie, ale także o innych. Dbajmy o dobre zdanie tego co kochamy.

Może i ja jeszcze nie moge mowic ze spedziłam całe życie w ZHP, ale miałam ten zaszczyt przeżyć to co na prawde było za nie uwazane. Dziękuję tym dzięki którym mogłam to poznać i przeżyć.