Jesień.

Z nudów przerobiłem. Nie wypowiadam sie na ten temat.

Bądź co bądź, chcąc nie chcąc, nastała jesień.

Jednakże ta pora roku ma to do siebie, że jest równie piękna i równie kolorowa jak wiosna :)

Co prawda, jesień przybiera barwy pomarańczowe, czerwone, mało kiedy zielone. Z kolei wiosna na odwrót, zaczyna nabierać barwe/barwy nadziei - biel, róż (kwitnących drzew) oraz najważniejszą: zieleń.

Ale ja tu nie o wiośnie, a o aktualnej porze roku. Z początku było tragicznie, jakieś chore wieczory (szczególnie niedzielne), minidepresje, zero zadowolenia z życia, przygnębienie. Ciężko było się przyzwyczaić do coraz to szybciej skracających się, o nieubłagalne, jakże liczne minuty, dni. Z czasem zacząłem się przyzwyczajać i już nie sprawia mi to problemu. Po prostu taka kolej rzeczy, tak musi być i trzeba się przyzwyczaić. I choć niekiedy przydarzą się chwile zwątpienia, smutku, zboczymy z naszej trasy, którą dążymy do idealnego życia, warto szybko o tym zapomnieć i wyjść z tej 'ślepej uliczki' znów na prostą, a cel stanie się bliższy. I choć, przypuszczając, tak będziemy trwać jeszcze kilkadziesiąt lat, myślę, że opłaca się to. W niedalekiej przyszłości będziemy czerpać z tego satysfakcje i prowadzić spokojniejsze życie. Nie będziemy żałować chwil młodego wieku, korzystając w pełni z życia (przed okresem dojrzałości) jakie 'zgotuje' nam los; że nie dołowaliśmy się o jakieś nieistotne, mało znaczące detale. Nie udało się? Trudno, za drugim razem może się uda, a jak nie za drugim, to za trzecim, ważne, by nie stać w miejscu. Brnąć przez autostrade życia...

Yyy. Co to ja za bzdety żem nawypisywał? xD

LoL. Pozdro. ;D