Dawno, dawno temu na oceanie istniała wyspa, którą zamieszkiwały Emocje, uczucia oraz ludzkie cechy: Dobry Humor, Smutek, Mądrość, Duma.Wszystkich razem łaczyła Miłość. Pewnego dnia mieszkańcy wyspy dowiedzieli się, że niedługo wyspa zatonie. Przygotowali swoje statki do wypłynięcia w morze, aby na zawsze opuścić wyspę.
Tylko Miłość postanowiła poczekać do ostatniej chwili. Gdy pozostał jedynie maleńki skrawek lądu, Miłość poprosiła o pomoc.
Pierwsze podpłynęło Bogactwo na swoim luksusowym jachcie. Miłość zapytała:
- Bogactwo, czy możesz mnie uratować?
-Niestety nie. Pokład mam pełen złota, srebra i innych kosztowności. Nie ma tam już miejsca dla ciebie - odpowiedziało Bogactwo.
Druga podpłynęła Duma swoim ogromnym czteromasztowcem.
- Dumo, zabierz mnie ze sobą! -poprosiła Miłość.
-Niestety nie mogę cię wziąć! Na moim statku wszystko jest uporządkowane, a ty mogłabyś mi to popsuć...- odpowiedziała Duma i zdumą podniosła piękne żagle.
Na zbutwiałej łódce podpłynął Smutek.
- Smutku, zabierz mnie ze sobą! - prosiła Miłość.
- Och, Miłość jestem tak strasznie smutny, że chcę pozostać sam - odrzekł Smutek i smutnie powiosłował w dal.
Dobry Humor przepłynął obok Miłośći, nie zauważając jej, bo był tak rozbawiony, że nie usłyszał nawet wołania o pomoc.
Wydawało się, że Miłość zginie na zawsze w głębiach oceanu...
Nagle Miłość usłyszała:
-Chodż! Zabiorę cię ze sobą! - powiedział nieznajomy starzec. Miłość była tak szczęśliwa i wdzięczna za uratowanie życia, że zapomniała zapytac kim jest jej wybawca.
Miłość bardzo chciała się dowiedzieć, kim jest tajemniczy starzec. Zwróciła się o poradę do Wiedzy.
- Powiedz mi proszę, kto mnie uratował?
- to był Czas-odpowiedziała Wiedza.
- Czas?- zdziwiła się Miłość. - Dlaczego Czas mi pomógł?
- Bo tylko Czas rozumie, jak ważnym uczuciem w życiu każdego człowieka jest MIŁOŚĆ - wyjaśniła Wiedza.
No wlasnie;-) sami sobie wyciagnijcie wnioski;-)
Pozdrawiam moich przyjaciol;-) (kazdy wie o kogo chodzi)
Zdjatko zrobione dzis;-p hehe obok fontanny;-p