być.....

czas znowu nauczyć się być samą...
Najpierw muszę nauczyć się być sama ze sobą...

To jest śmieszne, ta cała sytuacja kiedy zostawia Cię facet,
a cały świat zaczyna Ci wmawiać że facet z którym się kolegujecie, to facet dla Ciebie, że jesteśmy w sobie zauroczeni...

.Czy tak ciężko zrozumieć, że ja nie chcę żadnego innego faceta jak na razie?!

To, ze z kimś wyjdę, albo rozmawiam przez pół dnia nie robi z niego mojej drugiej połówki.

i cóż tego, ze się uśmiecham do telefonu jak z Nim piszę? po prostu cieszę się ze mogę z kimś pogadać o pierdołach, a nie o tym jak się czuję, po tym co się stało...

"Jak piszesz z M to uśmiechasz się nawet oczami" - ostatnio taki tekst usłyszałam od pewnej osoby.... tak uśmiecham się, bo najczęściej gadamy na jakieś głupkowate tematy, które powodują się się uśmiechają.
"nie uśmiechałaś się tak jak pisałaś z R" - być może dlatego że jak pisałam z R, to były to krótkie komunikaty typu "Kochanie skończyło się mleko, kup proszę"... Gdyby tylko widzieli jak oczy mi się świeciły na każdą wiadomość że już wraca do domu, że mnie kocha, że ma coś dla mnie....

Mam ochotę wykrzyczeć całemu światu żeby poszedł się pierdolić z tym swoim ironicznym poczuciem humoru.... mam ochotę stanąć na środku rynku, i krzyknąć.... wykrzyczeć te wszystkie emocje które we mnie siedzą.

"ludzie którzy głośno się śmieją i szeroko uśmiechają w towarzystwie, są tymi którzy płaczą gdy są sami"
Chyba tak jest ze mną... Udaję że jest okay. że to rozstanie już tak nie boli...
a boli cholernie.
boję się,że nie pokocham znowu tak mocno.
że stanę się zimną suką.
ten związek wyprał mnie trochę z podstawowych emocji....
to chyba nie jest za dobre. sama tak na prawdę nie wiem...

kiedyś na pewno przestanę tęsknić. kiedyś na pewno przestanę płakać, kiedyś na pewno przestanę czuć jego zapach...

Kiedyś...

ale teraz na miłość Boską pozwólcie mi popłakać i samej znaleźć odpowiedni czas na kiedyś....