skłodkość chwili.

        Wiedziała,że to właśnie teraz musi dokonać wyboru. Najwyższy czas dorosnąć. Nie można w kółko powtarzać tych samych błędów. Tyle razy dochodziła do wniosku,że cały czas robi to samo. Zaczyna, wszystko psuje, odpuszcza sobie i zaczyna od początku. Najwyższy czas wziąć życie w garść i jakoś je poukładać. Wiecznym dzieckiem nie zostanie.. Żaden tam Piotruś Pan po Nią nie przyleci,aby żyła z Nim długo i szczęśliwie jako wieczna dziewczynka w Nibylandii. Stała się kobietą i już nie raz stawiała kroki w dorosłość,ale zamiast zmierzyć się z wymaganiami. Robiła pięć kroków wstecz. Tylko po to żeby uniknąć dużego wysiłku związanego z odpowiedzialnością za coś lub kogoś. Mimo,że nie była egoistką,starała się o swoje dobro. W końcu to wkuła jej mama w tą pusta główkę gdy była dzieckiem. Za każdym razem miała wyrzuty sumienia,ale starała się o tym nie myśleć.. w końcu tak miało już być. Ale to wszystko wcale jej nie pomagało i nie pomaga do teraz. Musi wybrać jakiś kierunek.. Cel w życiu. To chyba już najwyższy czas. Nie można ciągle żyć marzeniami.. One nie często się spełniają. Wolą siedzieć tam głęboko w Naszej świadomości,aby wciąż Nam przypominać,że nigdy nie będą realne. A może łatwiej było by wybrać inne marzenia.? Napisać nowy plan na kartce życia i być szczęśliwym. Tak o wiele łatwiej... Ale Ona tak nie potrafi. Wciąż ma Go przed oczami. Nie widziała już Jego wzroku dłuższy czas,ale mimo to pamięta ten wspaniały uśmiech,który rozpalał jej serce od środka. Tak bardzo chciała by znowu Go ujrzeć. Ale to marzenie.. nawet tak proste.. zdaje się być kompletnie nie realne. Ciekawe czy zareagowała by tak samo.? Brak koncentracji, zawroty głowy, brak czucia w kolanach, a słowa tak ciężkie,że nie potrafią przejść przez gardło.. Wydawałoby się,że to objawy jakiejś choroby. x)) Ale nie... To właśnie On tak na nią działał. Wydaje jej się,że to właśnie On był i jest największą przeszkodą w jej życiu. To przez Niego wszystko traci sens i w końcu kończy w stercie gruzu i rozpaczy. Jej aktualnym marzeniem jest jedno... Znowu Go spotkać i nie poczuć NIC. Przejść obojętnie obok Niego i uwierzyć w końcu w słowa innych..

On jest tylko dziecinną miłością,którą wmawiasz sobie gdy nie jest tak jakbyś chciała....

"Somwhere over the rainbow"