Pani John myślała pani że to prawdziwa miłość?

Kolejny raz wzbiła się pani ponad chmury?

Kolejny raz cały świat kłaniał się pani do stóp?

Czuła się pani najpiękniejsza, najszczęśliwsza?

Gdy panią dotykał pani ręce drżały a serce zagłuszało wątpliwości?

Obiecywał szczęście, miłość aż po świata kres?

-Książe z bajki...

-Składający przysięgę wielkiej miłości aż do śmierci

Pani John gdy kobieta kocha jest najbardziej bezbronną istotą na ziemi

Zaślepioną i naiwną

Nie widzi tego co wszyscy widzą, nie słucha tego co wszyscy mówią

-Przecież to miała być wielka miłoś ta prawdziwa i ostatnia

Pani John ile razy uciekała pani tylnimi drzwiami?

Pani John ile razy tłumaczyła pani jego zachowanie?

Pani John bo dla dzieci jest pani gotowa poświęcić szczęście?

-Bo on przecież tylko lekko bije

-Bo on przecież tylko troszkę pije

-Bo on ... przecież                                                     przecież ja go kocham

Prawdziwa miłość pani John

Ucieka wieczorami do mamy

Prawdziwa miłość pani John

Płacze gdy noc zapadnie

Prawdziwa miłość pani John

Pamięta tylko dobre chwile

Prawdziwa miłość pani John

Nie unosi się gniewem

Prawdziwa miłość pani John

Szczeże nienawidzi

Pani John niech pani odłoży ten nóż.......