Czas leci nie wiadomo gdzie i kiedy

zdj z Pyzki panienskiego:*

moj kalendarz wyglada jak... praca 24h na dobe 7 dni w tygodniu...

jeden panienski mamy za soba - i sie ogromnie ciesze bo Pyzce sie podobal.

Teraz Gosi w sobote... caly czas ogarnianie... 

od dluzszego czasu tylko wlasciwie kurier mnie odwiedza. Jak nie na jedna impreze to na druga...

szukanie sukienek, butow, przymiarki...

oooo ludzie na wariackich papierach.

W pracy mam ogrom pracy, w tym tyg jakos niby "luźniej" bo chociaz mam kiedy zajrzeć do tel.

Chciałabym wszystko zrobić, a na tyle rzeczy nie potrafie znaleźć czasu...

nie wspominajac o tym, że wszyscy wstawiaja fotki z cudownego Bałtyku a ja go w tym roku nie zobacze bo nawet nie mam kiedy:(

o urlopie moge pomarzyc...

do tego ten szpital... mam nadzieje ze bedzie wszystko w porządku.

staram sie pokazywac ze jestem mega dobrej mysli, a tak na prawde w srodku czuje taki strach...

za chwile mija 2 mce... a ja dzien dnia o tym mysle.

Ze za chwile sie obudze z tego koszmarnego snu i sie razem posmiejemy....

niestety tak nie bedzie...

jasna cholera - musialam to w koncu z siebie wyrzucic...

Ale są i dobre rzeczy... 

ogromne wydarzenie w przyszlym roku :)

We wrzesniu rowniez zobaczymy mala ksiezniczke - pierwsze spotkanie:)

Jestem za to cholernie szczesliwa ze mam Konrada, ktory sprowadza mnie na swiat rozowych okularow - "Dziewczyno, czym Ty się martwisz... bedzie przeciez dobrze"

te zdanie ktore mnie momentami doprowadza do szału a zarazem dodaje tyle sily:)

no i oczywiscie moje dziewczyny... ktore mimo tylu zawirowac - kazda w swoim osobistym zyciu - mamy dla siebie czas na rozmowe, zarty, 'babskie spotkania'.

dobra dosyc tego;p

paaa;p