i niby tak powoli do przodu. a ja nie wiem nawet kiedy minął mi pierwszy rok studiów. niby dużo się nie zmienia. a patrząc z perspektywy czasu zmieniło się tak dużo. i jedyne czego mi brak,to ta spontaniczność w ludziach, jaką mieli kiedyś; ) przy której mogłabym uwolnić swoje chęci na coś nowego, chęci, które aż się same wyrywają:) wakacje rozpoczęte baaardzo tak akcentem:) tydzień odpoczynku, później 9 dni męczarni w środku lasu(szczerze powiedziawszy brakowało mi tego:d) i tak po raz kolejny mogę tu napisać,że jest mi dobrze,bardzo mnie zaistniały fakt cieszy. teraz czekam już na sierpień,a później czas może się zatrzymać... :-)

xxx

Nieznana przyszłość. Jak horyzont, który trzeba odkryć.

Nieznany jak kolejny dzień, ląd do którego dążysz