Rozczarowana życiem i ludzmi.

Człowiek zdaje sobie sprawę co czuje co miał po utracie. To prawda.

Jedni mówią, że miłości nie ma. Serce to jeden z wielu organów. Może i mają racje.

Wszystko ładnie pięknie. Człowiek wystarczy, że uśmiechnie się choć wie, że to uśmiech sztuczny ludzie nabierają się i zastanawiają jak Ona to robi, że jest taka szczęścila i uśmechnięta, a tak na prawdę tą dziewczynę z sztucznym uśmiechem rozrywa od środka, noce nie przespane lecz zapłakane, a poduszka pełna łez. Człowiek myśli, że ma przyjaciół lecz tylko jedna osoba znajdzie drugą ukochaną i już te chwile współnie spędzone i prześmiane ograniczają się do zera. Przykro, że przyjaciele nie znajdą chwili aby zagadać wpaść na kawę zadać pytanie jak tam tylko nie kłam. Każdy idzie w swoją stronę niestety. Za czasów gdy się miało to naście lat chciało się mieć już to 18-naście niestety kiedy już ta 18-nastka wybije czas szybko leci. :( Zaczyna się życie prawdziwe pełne problemów, łeż. Kiedyś największym problemem było "Mamo nikt nie chce się ze mną bawić.." lub "to drzewo jest moje. Ja będę miała na nim domek..", a teraz ... brak słów. Miało się przyjaciółkę, która mieszkała za ścianą. traktowały się jak siostry. Choć dzieliła ich tylko ściana działowa i tak chodziły do sebie na wzajem na noc. Wspólne wypady, spacery do późna po lesie.. Piękne wspomnienia, a teraz mijają się jak by się nie znały. Chwilowy kontakt wzrokowy i każdy odwraca głowę w drugą stronę. :(

Jak ten czas szybko leci. :(

Odpłynąć w marzeniach.

Najpiękniejsze to sny, bo w nich wszystko jest możliwe.

Można powiedzieć, zrobić coś czego tak na prawdę nie masz odwagi zrobić w rzeczywistości.